Uitslapen zit er voor badmintontalent Quinlen Chau nooit in omdat hij dagelijks om zes uur opstaat om te trainen. Maar dat vindt hij helemaal niet erg omdat badminton het allerleukste is wat er is! En als je daar dan ook nog succesvol in bent, wordt het alleen maar leuker. Zo is Quinlen onlangs eerste geworden bij het eerste Master toernooi waar hij aan mee heeft gedaan én mocht hij uitkomen voor Nederland tijdens het 8-nations toernooi in Duitsland.

Na bijna tien jaar aan G-hockey gedaan te hebben, zocht zij een sport waarbij zij zich individueel kon ontwikkelen. En dus ging zij in 2013 naar de Paralympisch Talentdag van NOC*NSF, wat een gouden zet bleek te zijn. Maak kennis met paralympisch atlete Cheyenne Bouthoorn!

Het klinkt een beetje als een sprookje: actrice, balletdanseres en tennisspeelster loopt op een dag zomaar even binnen bij de handboogschutterij om de hoek, pakt een boog en drie jaar later wordt ze al derde op het NK Indoor Junioren. Het sprookje van de nu 19-jarige Yentl Meijer.

De toen nog 7-jarige Luna Nieuwland begon met schaatsen op de Schippersplein in Almere waar haar moeder en haar oma haar iedere week naar toe brachten voor schaatsles. Dat haar oma vroeger geschaatst heeft op de Olympische Spelen zal er vast toe bijgedragen hebben dat Luna na turnen, dansen en voetbal uiteindelijk toch voor schaatsen gekozen heeft.

Almere Deze WEEK volgt deze talentvolle alpine skiër al een aantal jaren. Tijd voor een update want er is de afgelopen jaren veel gebeurd! Op fysiek gebied heeft Kiara flinke stappen gemaakt waardoor zij dit seizoen het Europa Circuit ingaat. Ondertussen heeft zij al deelgenomen aan verschillende internationale wedstrijden waaronder het WK Alpine Skiën waar Kiara op een hele mooie 34e plaats is geëindigd! De eerste stappen naar haar olympische droom zijn gezet!

Noah Haase, 17 jaar, woont en traint door de weeks fulltime op Papendal waar hij twee keer per dag krachttrainingen, baantrainingen en/of fysieke trainingen doet. Daarnaast zit de 17-jarige badmintonner in 5 havo en gaat dit jaar eindexamen doen op het Beekdal Lyceum in Arnhem. Als ontspanning speelt hij gitaar en af en toe de piano. Een druk leventje dus, waar sport en school goed op elkaar afgestemd moeten worden.

Net als veel andere kleine jongetjes heeft Preston gevoetbald, maar ook aan judo en kickboksen gedaan. Toch koos hij als zesjarig ventje voor schermen nadat hij in Almere een demonstratie schermen had gezien. Hij was daar zo enthousiast over, dat hij zich een paar dagen later al inschreef bij Fencing Club Almere.

Zijn ambitie is om het beste uit zichzelf te halen, op elk vlak. En deze drive heeft hem al aardig op weg geholpen op zijn route naar de top. Want zijn grootste droom is om ooit volledig te kunnen leven van de triathlonsport. We spreken met het 17-jarige triathlontalent Joran Stobbe.

Van 8 t/m 15 juli vind het Jeugd WK Zeilen plaats in Scheveningen. Hidde van der Meer en Zara Rozeboom, beide lid van Almere Centraal, vertegenwoordigen samen met negen andere sporters het team van Nederland. Zara brengt daarnaast ook een Curaçaos tintje mee naar Scheveningen. Benieuwd waarom? Je leest het in dit artikel. 

Zichzelf ieder jaar verbeteren om daarmee een steeds dichter bij de top te komen. Dat is het doel van het 19-jarige schaatstalent Sylke Kas en tot nu toe lukt haar dat ook! De overstap naar een commerciële ploeg komt zo steeds dichterbij. En mocht dit nou niet lukken, dan is dit niet het einde van de wereld voor Sylke. Werken in de schaatssport in combinatie met haar opleiding aan de Johan Cruyff Academy.

Je mag haar 's nachts wakker maken voor chocoladetaart of chocoladekoekjes. Maar niet vlak voor een wedstrijd! Deze 16-jarige judoka traint vijf tot zes keer in de week plus één keer per maand een weekend training op Papendal. Ze is geselecteerd voor de European Cups in Italië en droomt over de Olympische Spelen. Maak kennis met judotalent Romy van den Driessche.

Het moment dat Laila Yahyaoui atleten hard zag lopen tijdens de Olympische Spelen, wist ze meteen dat ze aan atletiek wilde doen. Naast sporten vindt Laila het ook leuk om te schilderen, een spannend boek te lezen of lekker even de stad in te gaan. En met Siffan Hassan zou ze wel graag een dagje willen ruilen!

Hockeytalent Robine Ridderbos vindt eigenlijk alle sporten leuk. Vanaf haar vijfde begon ze met streetdance en toen ze bijna zeven was, kwam daar hockey bij. Haar grootste droom/doel is geselecteerd worden voor het NL dames hockeyelftal. Hier is Robine dagelijks mee bezig door veel te trainen, gezond te eten en voldoende rust te nemen.

 In 2016 deed Kimberly Kalee mee aan een Talentendag van NOC*NSF, georganiseerd door Topsport Flevoland. Daar trok zij de aandacht van haar voormalige coach Steve McEwen toen zij een goede test neerzette op de wattbike. Vanaf dat moment ging het snel en traint ze mee met het Nederlandse talententeam op Papendal.

Jayden speelt al zo’n 10 jaar honkbal. Het is allemaal begonnen met een honkbalclinic van zijn broer tijdens de gymles op school, waardoor zijn broer op honkbal ging. De toen 5-jarige Jayden moest mee naar de trainingen en wilde ook graag meedoen.

De 21-jarige Shanel Smid is met voetbal opgegroeid. Ze was ongeveer 6 jaar oud toen ze zelf begon, maar daarvoor ging ze altijd al met haar broers mee naar voetbal. Naast voetbal heeft Shanel nog een andere passie, namelijk reizen. Ze wil heel graag de wereld zien, maar heeft daar nog niet de tijd voor gehad.

Foto: Shanel in het blauwe tenue

In 2020 werd hij Nederlands kampioen bij de NK Junioren op de 60 en 100m. In datzelfde jaar werd hij ook 2e bij de NK senioren op de 100m. En in 2021 behaalde hij bij de NK senioren de 3e plaats op de 60m en de 2e plaats op de 200m. Allemaal omdat een gymleraar Keitharo Oosterwolde vijf jaar geleden aanraadde om atletiek te gaan doen!

Jody sloeg al op jonge leeftijd een balletje met haar vader op de tennisbaan. Al op 4-jarige leeftijd ging zij op tennisles en inmiddels tennist zij al 12 jaar! En niet geheel onverdienstelijk! Vooral wedstrijden spelen tegen verschillende tegenstanders vindt zij leuk: "elke tegenstander en wedstrijd vraagt een andere strategie".

Ook voor sporttalent Jesse van Vulpen gooide corona vorig jaar roet in het eten: de Wereldkampioenschappen waar hij zich voor had gekwalificeerd gingen niet door. En ook de Europese Kampioenschappen dit jaar zijn door corona afgelast. Maar ook Jesse blijft keihard trainen om ooit die velbegeerde Olympische medaille ooit om zijn nek te kunnen hangen!

Baseballspeler Sean Baauw droomt van een professionele carrière in baseball en dan natuurlijk het liefst in Amerika. De eerste stappen had hij al gezet, hij speelt bij Diamonds Amsterdam, traint 3 à 4 keer in de week en heeft al op aardig wat internationale toernooien gespeeld. Vlak voor de corona uitbraak is hij met zijn team nog tweede geworden op een internationaal toernooi in Barcelona. Daarna kwam alles op een laag pitje te staan...

Na tennis, triathlon en handbal heeft Shantell Kwofie 6 jaar geleden toch voor atletiek gekozen. Wat niet wil zeggen dat ze geen hart meer voor andere sporten heeft. Als ze niet zo fanatiek zou zijn met atletiek, zou ze waarschijnlijk zijn blijven handballen. En, Shantell heeft naast atletiek vorig jaar ook de zwarte band bij taekwondo gehaald. Een echt sporttalent dus!

Laura Segerius was 7 jaar toen ze op internet een filmpje zag van skiën op een waterschans. Dat wilde ze ook weleens proberen! Zo kwam ze in aanraking met Mogul (of buckel) skiën. Mogul skiën is een stoere olympische sport waarbij je op hoge snelheid door een buckelspoor (bultenspoor) skiet en onderweg coole jumps maakt over twee schansen. De jury beoordeelt de run op snelheid, skitechniek en sprongen.

Judoka Boris Veltmeijer uit Zeewolde heeft geen idee hoe zijn leven eruit zou zien zonder judo. Door corona en een blessure heeft Boris de eerste helft van 2020 geen wedstrijden kunnen doen. Maar daardoor is hij nu des te meer gefocust op het verbeteren van zijn techniek, kracht en tactiek zodat hij de aansluiting kan maken bij de Nederlandse en Europese top. Met als ultieme doel natuurlijk de Olympische Spelen!

Rosalie komt uit een echte schaatsfamilie: haar broertje schaatst ook en haar ouders hebben beiden op het hoogste niveau in de marathon gereden. Het talent heeft zij dus niet van een vreemde. En talent heeft Rosalie: afgelopen seizoen werd zij Nederlands Kampioen super sprint en tijdens de Vikingrace in Heerenveen officieus Europees Kampioen langebaan schaatsen. Ook zij droomt van deelname aan de Olympische Spelen en opgenomen te worden in één van de talententeams.

Met zijn lengte (ondertussen 2,05m) en gewicht (nu 110 kg) vond de vriend van zijn moeder in 2008 dat Sigge Kal gebouwd was voor rugby. Aangezien de rugbyclub om de hoek bleek te zitten en voetbal, wat hij toen deed, niet echt zijn ding was door zijn postuur, heeft Sigge een proefles genomen. Hij vond dat zo leuk dat hij is overgestapt naar rugby. Toen ruim twee jaar geleden de toenmalige bondscoach van het Nederlands herenteam op de club langs kwam en Sigge zag spelen, wees deze hem op het NTC (Nationaal Training Centrum) waar hij extra kon trainen en begeleiding kon krijgen. Vanaf dat moment wist Sigge dat hij zover mogelijk wilde komen in zijn sport.

Zijn grootste droom zijn de Olympische Spelen in 2024, al komen die waarschijnlijk nog een beetje te vroeg. Maar in 2028 hoopt hij in Los Angeles wel deel te mogen nemen en daar is hij keihard voor aan het trainen. Gemiddeld 30 uur per week. Alleen zaterdagmiddagen en zondagen staan niet in het teken van turnen, dan zit Bryan over zijn studieboeken gebogen. Hij moet dus echt wel veel voor zijn sport over hebben, maar hij doet het met veel plezier. 

Naast alpineskiën doet ze ook aan mountainbiken, racefietsen en kitesurfen. “Ik denk dat het goed is om naast je topsport ook andere activiteiten/sporten te doen waar je blij van wordt en tegelijkertijd helpen ze op fysiek gebied natuurlijk ook allemaal mee”, aldus Topper van de Toekomst in de Almere DEZE WEEK, Kiara Derks.

De achttienjarige Iris is een fanatieke sporter. Tot haar twaalfde zat ze op judo, zwemmen en basketballen. Toen ze naar de middelbare school ging, is ze gestopt met judo en zwemmen en heeft ze het basketballen serieus opgepakt. “Ik hou erg van contactsporten. En ik vind het leuke van basketbal dat het een teamsport is, dat miste ik wel eens bij mijn vorige sporten."

Vroeger voetbalde zij met de jongens uit de wijk en als ze niet zou hockeyen, zou ze nu voetballen. Toch heeft Annisa Ahmed voor hockey gekozen. Vanaf haar zesde staat ze al met een stick op het veld en haar grootste droom is om deel uit te gaan maken van het Nederlandse jeugdteam onder 19-jaar. Ondanks de coronamaatregelen traint zij 14 uur per week: van krachttraining naar touwtje springen, hardlopen en fietsen op de hometrainer.

Ook Robin werd besmet met het triathlonvirus door haar vader. Ze ging altijd bij de Challenge Almere kijken en vond dat zo ontzettend tof dat ze zelf een badpak heeft aangetrokken, op de fiets is gestapt en hardloopschoenen heeft aan gedaan. En dat doet ze niet onverdienstelijk: ze traint zo'n 20 uur per week bij het Regionaal Training Centrum Triathlon (RTC) in Almere. Toen het coronavirus uitbrak zat Robin op trainingsstage op Mallorca waar zij in quarantaine moest. Bij thuiskomst waren alle zwembaden, sportscholen en atletiekbanen gesloten en heeft Robin veel zelf moeten trainen. Wil je meer weten over Robin? 

Sebastiaan squasht al bijna dertien jaar. "Ik ben deze sport gaan doen omdat ik op vierjarige leeftijd wekelijks met mijn vader ging squashen". Als hij niet zou squashen dan was hij misschien wel gaan basketballen. Dat doet hij namelijk graag met zijn vrienden.

Squashen is hem dus bijna met de paplepel ingegeven. Maar dat wil niet zeggen dat hij er niet veel voor moet doen/laten. Sebastiaan traint zes dagen in de week bij Squash Almere waarbij hij twee trainingsmomenten per dag heeft: eerst fysiek, later op de dag squashtraining. En daarnaast doet hij nog aan krachttraining, boksen en agility.

Na een aantal jaren streetdance, hiphop en de verdedigingssport Pencak Silat, ontdekte Jocy het schermen door de serie de Elephant Princess op Zapp. “Ik was hier zo door gefascineerd dat ik mijn ouders vroeg of ik op schermen mocht.” Na een proefles in 2011, was ze meteen verkocht.

Jocy wist al vrij vroeg dat ze zo ver mogelijk wilde komen. “Ik genoot van de wedstrijden en het winnen en had al snel zoiets van: ik wil de beste worden!” In februari is ze 1e geworden tijdens de 4th International Youth Fencing Cup Epee in Sint Martens Latem (België). “Meestal op grote wedstrijden overleef ik naast de poules nog 1 of 2 eliminaties en dan houdt het op. Ik heb er nu maar liefst 5 gewonnen!”

Triathlon is Tamar bijna letterlijk met de paplepel ingegeven. Wat wil je met twee ouders die ook aan triathlon deden. Tamar heeft nog wel even geturnd en aan atletiek gedaan, maar vanaf een jaar of zeven is zij met triathlon begonnen. Dat heeft geresulteerd in een plek bij het Regionaal Training Centrum (RTC) Triathlon in Almere.

Hier traint Tamar onder leiding van Dennis Looze gemiddeld zo’n 15 uur in de week, afhankelijk in welk deel van het seizoen zij zit. “Daarnaast komen alle RTC’s ongeveer drie keer per jaar bij elkaar in Sittard (Nationaal Training Centrum (NTC)) en hebben we één buitenlandse stage op Mallorca om samen te trainen”, vertelt Tamar.

Skiën is een sport die je in Nederland niet makkelijk kunt beoefenen. Daarom zit Senne ongeveer zestien weken per jaar in Oostenrijk of andere landen waar bergen met sneeuw zijn. Met het RS Skiteam, een gecombineerd Oostenrijks/Nederlands team, traint Senne veel in Oostenrijk waar zij een eigen accommodatie hebben en veel internationale wedstrijdskiërs trainen.

Naast die zestien weken intensieve training in het buitenland, gaan de trainingen in Nederland ook gewoon door: skiën in Zoetermeer, krachttrainingen in Almere en conditietrainingen zoals hardlopen en wielrennen. “Dankzij Topsport Flevoland heb ik het afgelopen seizoen ook iedere week mogen trainen in het Almere Kenniscentrum Sport (AKT) waar ik samen met sporttalenten van andere sporten coördinatietrainingen kreeg”, aldus een enthousiaste Senne.

Beitske Visser uit Dronten zit al vanaf haar vijfde in de autosport: begonnen in een kart en via verschillende wegen ondertussen hard op weg naar de Formule 1. Tijd om eens nader kennis te maken met dit talent!

Ze is net terug uit het Belgische Zolder waar de nu 24-jarige Beitske haar eerste overwinning haalde in de W-Series, een nieuwe autoraceklasse speciaal voor vrouwen. Op de vraag hoe het is om als meisje in een toch wel mannenwereld te leven, anwoordt Beitske: “Ik doe het al vanaf mijn vijfde jaar, dus ben niet anders gewend. Sommige mannen vonden het eerst wel raar als een meisje sneller was, maar als je dat constant bent en ze zien dat je serieus met je sport bezig bent, krijg je automatisch respect, ongeacht of je een man of een vrouw bent.”

Cheyenne Bouthoorn is geboren met een hersenafwijking waardoor zij lichamelijk beperkt is. Maar dat weerhield haar er niet van om op zesjarige leeftijd op G-hockey te gaan. “Dit heb ik tien jaar met heel veel plezier gedaan, maar ik wilde een sport doen waarbij mijn individuele prestaties tellen en ik niet afhankelijk ben van teamgenoten”, aldus Cheyenne. Daarom is zij zes jaar geleden overgestapt naar atletiek.

Die overstap maakte Cheyenne nadat zij in 2013 had meegedaan aan de Paralympische Talentdag van het NOC*NSF. “Tijdens die Paralympische Talentdag zag ik beelden van de Paralympische Spelen en toen dacht ik, dat wil ik ook! Nu train ik full time op Papendal, zit in het Nederlands Paralympisch Atletiek Team en heb al heel veel internationale wedstrijden gedaan”, vertelt een trotse Cheyenne.

Kristian Krijgsman is nog steeds een fan van voetbal. Toch kiest hij voor handboogschieten omdat hij in de vakanties bij zijn oma, samen met zijn broer naar het bos ging takken zoeken om daar een handboog van te maken. De pijlen maakten ze van satéprikkers, aan elkaar geplakt met plakband. Dit vond Kristian zo leuk, dat hij in Almere op zoek ging naar een handboogvereniging en zich inschreef voor een introductiecursus.

Jammer genoeg moest hij lang wachten voordat hij aan de introductiecursus kon beginnen. “Dat vond ik echt niet leuk en heb dus samen met mijn vader een goedkope boog en een doelpak om op te schieten gekocht. Kon ik in ieder geval in de tuin oefenen”.  Dus toen hij in najaar 2014 op 12-jarige leeftijd aan de introductie mocht beginnen, had hij al een beetje ervaring.

Hij heeft gevoetbald, aan Kung Fu gedaan en toch besloot de toen 8-jarige Duncan Klaren om te gaan schaken. Niet echt een sport waar je aan denkt bij jonge kinderen. Duncan legt uit waarom hij toch juist voor deze sport gekozen heeft.

“Ik deed mee aan het schoolschaaktoernooi in Almere toen ik in groep 5 zat. De eerste partij speelde ik remise, de andere partijen won ik. Dat vond ik natuurlijk leuk. Op school gingen we daarna met een groepje na schooltijd schaken. Een jaar later kwam Frans Hazenberg van de schaakvereniging lesgeven op school en toen ben ik ook lid geworden. En ik plaatste me meteen voor het Nederlands Kampioenschap tot 9 jaar”. 

Net als voor zoveel jongens van vijf, was zijn vader zijn grootste voorbeeld. Hij vond het geweldig om hem over het water rond te zien varen. “Dat wil ik ook”, dacht Matthijs. Eerst gezeten op de punt van het board bij zijn vader, maar nadat hij op achtjarige leeftijd zijn zwemdiploma gehaald had, mocht hij zelf het water op.

Naast windsurfen heeft Matthijs wel wat andere sporten uitgeprobeerd, maar hij kwam er al snel achter dat die niet zijn ding waren. De enige sport die hem wel heel erg leuk lijkt is skateboarden: “Als ik niet zou windsurfen zou ik gaan skateboarden. Ik zou dat nu ook best naast het windsurfen willen doen, maar het is helaas te blessuregevoelig”.

Op vijfjarige leeftijd kreeg Christopher zijn eerste speelgoedracket waarmee hij naar hartenlust een balletje tegen de muur kon slaan. Ondertussen zijn we 10 jaar, een kortstondige judo én een atletiekcarrière verder en tennist Christopher nog steeds. En niet geheel onverdienstelijk.

Maar net zoals voor andere sporttalenten, komt het ook voor Christopher niet vanzelf. “Ik train ongeveer 14 uur per week, één keer in Almere en vier keer in Amsterdam”, aldus Christopher. Daarnaast speelt hij ook regelmatig toernooien. En hij gaat natuurlijk gewoon naar school. Christopher zit in 3 havo op het Helen Parkhurst in Almere. Zijn vrienden ziet Christopher dan ook niet zoveel, “maar af en toe maak ik wel tijd om samen te chillen en online te gamen”. 

Met een goede planning staat of valt alles. Door strak te plannen is school met de vele trainingen en wedstrijden te combineren en heeft hij (af en toe) ook nog tijd voor zijn vrienden. Handboogschutter Jay Tjin A Djie heeft alles goed op orde.

De 16-jarige Jay heeft eerst acht jaar aan judo gedaan, waarvan de laatste vier jaar ook wedstrijdtrainingen. Na een paar leuke introductielessen handboogschieten is hij dat er ook bij gaan doen. Maar toen Jay gevraagd werd voor het selectieteam van Peter Elzinga heeft hij toch voor handboogschieten gekozen. En met succes.

Als klein meisje keek Kirsten al naar de badmintontraining van haar broer en zus. Dat vond ze zo leuk dat ze zelf ook op badminton wilde. Op 7-jarige leeftijd is ze begonnen en een jaar later speelde ze al competitie. Sinds afgelopen zomer traint het inmiddels 17-jarige badmintontalent 18 uur per week op het nationale sportcentrum Papendal in Arnhem.

Als ik niet aan atletiek zou doen, dan zal ik..
..waarschijnlijk een andere sport fanatiek beoefenen of een ‘normaal’ studentenleven lijden.

Het mooiste wat ik tot nu toe heb meegemaakt is..
.. twee keer deelnemen aan een interland waarbij ik voor Nederland uit mocht komen en ook in Nederlands tenue mocht lopen. En het winnen van een medaille op het NK Junioren afgelopen jaar.

Ze zit nu in Havo 4 met als profielkeuze Natuur & Gezondheid. De eerste stap naar een carrière als sportdiëtiste. Maar net als alle andere jonge sporttalenten droomt badmintonster Diede Odijk ook van de Olympische Spelen. Tijd om nader kennis te maken met dit sporttalent.

Op de vraag met wie zij wel een dagje zou willen ruilen, antwoordt Diede: “ik zou héél graag willen ruilen met één van de beste badminton speelsters ter wereld, mijn idool Tai Tzu-Ying”. Op dat niveau zit Diede nog niet, maar ze timmert hard aan de weg. “Ik train 17,5 uur per week bij zowel Badminton Vereniging Almere als bij het RTC Almere en op Papendal met de nationale jeugd selectie. En ik speel wedstrijden en toernooien”, vertelt Diede. 

Aan sneeuw geen gebrek in de Alpenlanden deze weken. Geen wonder dat Christopher Dijksman zijn woonplaats Almere heeft verruild voor Mals in Italië waar hij school (Sportoberschule) kan combineren met skiën en conditietraining.

Christopher skiet al vanaf zijn tweede, wat niet helemaal de bedoeling was. Lachend vertelt Christopher: “Mijn zus van vier had les en ik bleef maar huilen, ik wilde ook skiën. Op een gegeven moment hebben mijn ouders mij maar op de piste gezet en dat vond ik geweldig!” Vanaf dat moment ging zijn skicarrière in sneltreinvaart. Vanaf zijn vijfde is hij gaan wedstrijd skiën en op zijn achtste verjaardag won Christopher zijn eerste wedstrijd. “In het begin zag ik skiën als een hobby, maar na het winnen van die wedstrijd besefte ik dat ik altijd wilde skiën, ik wilde dat gevoel vaker hebben”. 

Als ik niet zou judoën, dan zou ik..
..me helemaal richten op de Sambo sport die ik de afgelopen jaren meer ben gaan beoefenen. Sambo is een combinatie van Judo en Worstelen en lijkt erg op het oude Judo. In Nederland is Sambo nog maar een kleine sport, maar vooral in Oost Europa heel bekend.

Naast judo is mijn grootste passie..
.. mijn enthousiasme voor sport overbrengen op anderen. Ik vond vroeger sporten al hartstikke leuk en dan maakte het niet eens uit welke sport, ik deed altijd enthousiast mee. Nu doe ik als opleiding Sport & Bewegen en vind het geweldig om kinderen les te geven, ze enthousiast te maken en te motiveren om te gaan sporten. Daarnaast ben ik nu officieel judoleraar en heb mijn eigen groepen.

Zijn vader voelde zich niet serieus genomen toen hij zijn vierjarige zoontje Ryan wilde inschrijven voor langebaan schaatsen. Hij liep daarop geïrriteerd de ijshal in waar werd geijshockeyd en liet zijn zoon een proefles mee trainen: het begin van de ijshockey carrière van Ryan.

Bij Ryan draait echt alles om ijshockey. “Mijn ouders werden al gewaarschuwd: ijshockey is geen sport maar a way of life. En dat is waar”, aldus Ryan. Zo heeft zijn moeder via Topsport Flevoland een cursus sport en voeding gevolgd, waar thuis nu mee gewerkt wordt. Wat niet betekent dat er alleen maar gezond gegeten wordt, “want voor een lekkere kapsalon mag je mij altijd wakker maken”, aldus een lachende Ryan. 

Hij heeft altijd al een kick gehad voor snelheid. Wil alles uit zichzelf halen. Racen is een deel van zijn leven en hij kan niet meer zonder. De woorden van de 14-jarige Rick Bouthoorn.

Rick is iedere week te vinden op een circuit in Nederland of het buitenland. In Nederland is dat meestal Circuit Berghem, in het buitenland vaak op circuits in Duitsland en België, maar ook Zweden, Italië en Oostenrijk. Veel reizen dus. Het is dan ook maar goed dat Rick geen andere passie heeft, want daar heeft hij toch geen tijd voor. “Alleen tijd om af en toe te gamen”.