Nieuws

"Parijs is nog ver." Of stiekem toch niet...

Andrea Deelsta, opgegroeid in Drenthe, kortstondig woonachtig geweest op Urk, gymdocent, trainer, coach en ondernemer. Maar bovenal olympisch marathonloopster.

In 2014, twee jaar voor de Olympische Spelen van Rio de Janeiro zegde zij haar baan op en ging als zzp'er verder omdat Andrea en haar begeleidingsteam geloofden dat zij de Spelen kon halen als zij vanaf dat moment alles in het teken van haar sport zou zetten. En dat is gelukt. Vanaf het begin heeft Andrea gezegd dat ze drie Olympische Spelen wil gaan meemaken als atleet. Na Rio2016 en Tokyo2020 heeft zij nu al haar pijlen op Parijs2024 gezet.  

Trainen doet Andrea meestal vanuit huis. “We wonen op 600 m vanaf de eerste ingang tot het bos, randje Veluwe, dus een prachtig en gevarieerd trainingsgebied”. Daarnaast doet ze ook baantrainingen in Heerde of Papendal en krachttraining.

Topsporter zijn is ondernemen.
“Je bent je eigen merk en daar bouw je een team van mensen omheen die mij helpen naar de top en die ik daarvoor ook betaal.” Daarnaast verzorgt Andrea samen met haar man Tjeerd, geboren en getogen in Tollebeek en oprichter van Hardloopbegeleiding op Maat, personal trainingen. “Het voordeel van zzp'er zijn is dat ik werk aanneem wanneer het mij uitkomt”, vertelt Andrea. “Ik ben vliegende vakleerkracht, geef lezingen/presentaties over onder andere mijn leven als topsporter, topsport versus bedrijfsleven en doelen stellen. 

Plezier hebben en genieten.
Na de Olympische Spelen van Parijs gaat Andrea met hardlooppensioen. Dat betekent niet dat zij stopt met sporten. Nee, Andrea heeft nog dromen: twee keer een Ironman triathlon doen. 1x om zich te plaatsen voor het WK en dan het WK zelf natuurlijk. 

“Ik maak een bewuste keuze in de dingen die ik doe. Doen wat ik leuk vind. Plezier hebben en genieten, dat zijn mijn voorwaarden om het optimale uit mijzelf te halen. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen een unieke kwaliteit heeft en je die met de juiste focus kunt laten uitgroeien tot een succes waarvan je dacht dat het altijd bij een droom zou blijven.” 

"Parijs is nog ver." Of stiekem toch niet...